Het lijden, de kruisiging en de opstanding van de Heer Jezus Christus zijn uitgebreid beschreven in Mattheüs, Marcus, Lukas en Johannes. Zij schreven dit uit eigen waarneming of direct uit de mond van ooggetuigen, uit de eerste hand.
Het is meer dan de moeite waard je te verdiepen in deze dingen, gebeurtenissen, die beslissend waren voor de loop van de wereldgeschiedenis. Niet alleen daarom, maar het draait om wat onze geliefde Heer, Christus Jezus, meemaakte. Dan wil je alles weten. Het gaat om Hem!
Opmerkelijk is het aantal verwijzingen naar de Schrift, zoals: ‘Toen is vervuld wat door de profeet gezegd is.’, of: ‘Want er is geschreven …’, en meer van die uitdrukkingen.
Je komt onder de indruk van de nauwkeurigheid waarmee deze woorden vervuld werden.
Hoe betrouwbaar is het woord van God!
30 zilverstukken
Toen Judas de Heer overleverde voor 30 zilverstukken werd dat geld later door hem terug gebracht bij de overpriesters en oudsten. Matth. 27:3 Zij accepteerden dat niet. Uit berouw gooide Judas het geld in de tempel Matth.27:5 en verhing zich. Vervolgens namen de overpriesters het geld en kochten daarmee de akker van de pottenbakker, als begraafplaats voor vreemdelingen. Die werd bloedakker (חקל דמא (Akeldama)) genoemd.
Dit is een type van de wereld, want de akker is de wereld, Matth. 13:38 en dat is de werkplaats van de Grote Pottenbakker, God Zelf, Die allerlei vaten [instrumenten] maakt; sommige tot eer en sommige tot oneer. Rom. 9:20-23
Deze akker werd gekocht door bloedgeld; het ging om het bloed van Christus, Die later sterven zou. En door dat lijden en sterven werd deze hele wereld [de akker] gekocht, of verlost, want zilver spreekt volgens de Schrift van verlossing en vrijkoping.
Paulus schrijft later, dat Hij Zichzelf gaf tot overeenkomstig losgeld (Grieks: antilutronαντιλυτρον) 1Tim 2:6
Mattheus 27:9 zegt, dat vervuld is wat de profeet Jeremia sprak:
| Zij hebben de dertig zilverstukken genomen, de waarde van de Geschatte, die zij geschat hadden uit de Israëlieten. | Eig.Vert. |
Er bestaat geen vermelding van deze uitspraak van Jeremia in het Bijbelboek Jeremia zelf; de uitspraak was kennelijk bekend door overlevering. Maar het is wel profetie over de Heer.
Zacharia 11:12-13 zegt iets soortgelijks, dat lijkt op wat Judas deed:
| En ik zeg tot hen: Indien het goed is in jullie ogen, sta mij dan mijn loon toe. En indien niet, laat het dan na. En zij wegen mij mijn loon: dertig zilverstukken. En Ieue zei tot mij: Werp ze naar de muntenmaker, de nobelheid van de kostbaarheid waarmee Ik voor hen kostbaar ben. En ik nam de dertig zilverstukken en ik wierp ze naar de muntenmaker in het huis van Ieue. | Eig.Vert. |
Er zit in elk geval iets profetisch in. Zacharia is dan een type van de Heer Jezus Christus, en het volk van Judas. En andersom is Judas ook een type van het ongelovige volk van het huis van Juda.
De prijs van 30 zilverstukken wordt in de Thora genoemd. Dat bedrag moest de Israëliet betalen wanneer een os/stier iemand had doorboord. Ex. 21:32 Het ging dan om 30 sjekel zilver.
Het kruis
Toen Hij gekruisigd was, gaven zij Hem te drinken. Geen water, maar, opdat de Schrift vervuld zou worden: zure wijn, gemengd met gal. Hij proefde die en wilde dat niet drinken.
De gal was volgens Psalm 69:22 het Hebreeuwse woord ראש (rusj), dat wijst op gif. Het zal een bittere smaak gehad hebben. Daarom wilde de Heer niets.
De zure wijn was eerder azijn. Het Hebreeuwse woord is nauw verwant aan het woord zuurdesem. Dat laat zien waarom de Heer niets wilde; in Hem was niets dat veroordeling zou kunnen oproepen. Daarom nam Hij, zeker nu, geen zure wijn!
Ook Psalm 69 werd vervuld; men gaf Hem dit, en dat was voorzegd. Dat Hij weigerde, maakt voor de vervulling niets uit.
Het feit op zich dat Hij gekruisigd werd, aan het hout gehangen werd, was vervulling van Deuteronomium 21:23; Hij moest de vloek van de Thora dragen Gal.3:13 en dat was om hen die onder de Thora waren, vrij te kopen, en opdat wij (Paulus en de medegelovige Joden) de plaats van zoon zouden ontvangen.
Eén tegenover vier
Dan vervolgt Mattheus:
| Nadat zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij Zijn kleren door het lot te werpen, opdat vervuld zou worden wat gezegd is door de profeet: Ze hebben Mijn kleren onder elkaar verdeeld en om Mijn kleding hebben ze het lot geworpen. | Eig.Vert. |
Dit was een letterlijke vervulling van Psalm 22:19. Een prachtig bewijs van de nauwgezetheid van wat de Schrift voorzegde dat zou gebeuren.
Nu ontbreekt in een aantal handschriften de aanvulling ‘opdat vervuld zou worden wat gezegd is door de profeet: Ze hebben Mijn kleren onder elkaar verdeeld en om Mijn kleding hebben ze het lot geworpen’, die in de (herziene) Statenvertaling wel staat. In Johannes 19:24 staat het er ook bij.
Overigens wordt in Johannes 19 iets bijzonders vermeld over die kleding. Er waren vier delen te verdelen, maar er was ook één kledingstuk zonder naad, uit één stuk geweven.
Omdat er vier soldaten waren, waren de overige kledingstukken geen probleem. Maar over dat ene kleed, dat uit één stuk geweven was, daarover wierpen zij het lot.
Hier zien we, net als in andere details, de verhouding van één tegenover vier. Het getal vier staat in de Schrift voor het zichtbare, de tastbare dingen, het aardse. De Eén staat natuurlijk voor God Zelf, en dat maakt vijf. De vijf staat voor het onzichtbare, de geestelijke dingen, de God Die uit het verborgene geeft wat nodig is: genade.
Jezus was die Ene, Die samen met vier anderen gekruisigd werd: twee rovers en twee misdadigers, samen met Hem, als vertegenwoordigers van de hele mensheid.
De grote waarheid, dat de hele oude mensheid gezamenlijk met Hem gekruisigd werd, wordt door Paulus naar voren gebracht. Onder meer in Romeinen 6:6 :
| dit wetend, dat onze oude mensheid tezamen gekruisigd was | Eig.Vert. |
Ook in Galaten 2:20,21 en ook in 2Korintiers 5:14 lezen wij dezelfde waarheid. Met Hem werd de oude mensheid gekruisigd en ging mee het graf in. Allen stierven toen Hij stierf. Dit is te zien in de vijf kruisen, die op Golgotha stonden.
De voorbijgangers
Mensen lopen vandaag het kruis voorbij. Het zegt hen niets. Soms merk je, dat in samenkomsten het kruis verbazend weinig besproken wordt. Het belangrijkste blijft liggen.
In Mattheus 27:39 lezen wij vervolgens:
| En die voorbij gaan lasteren Hem, hun hoofden schuddend | Eig.Vert. |
Dit was vervulling van profetische woorden. Nu uit Psalm 22 en 69:
| allen die mij zien spotten met mij; zij openen hun lip, zij schudden het hoofd |
Eig.Vert. |
| Minachting brak mijn hart en ik voel mijn sterfelijkheid; en ik verwacht hoofdschudden en er is niemand. En troosters vind ik niet. |
Eig.Vert. |
Hier zien we hoe Hij werd veracht door de voorbijgangers. Het was toen druk in en rond Jeruzalem; het was bijna tijd voor Pesach en het feest van de ongezuurde broden. De mensen hadden door geruchten van alles over Hem gehoord. Niet het ware, en daarom minachtten zij Hem en spraken lasterende woorden. Vijandschap, voelbaar aanwezig!
Daarna staat, dat men allerlei lasterlijke woorden tegen Hem riep. Hij bad echter voor ze, zoals Hij Zelf het volk onderwezen had, dat zij zouden bidden voor hun vijanden.
| Heeft hij vertrouwen in God? Laat Hij hem nu redden, als Hij dat wil, want hij zei: ‘Ik ben Gods Zoon’ | Eig.Vert. |
| Rol het op Ieue! Hij zal hem verlossen! Hij zal hem redden, want Hij heeft in hem een genoegen | Eig.Vert. |
Opnieuw zien we een nauwkeurige vervulling van wat voorzegd was. Wat een lijden moet dat voor Hem geweest zijn. Zo veracht te worden, terwijl Hij zonder zonde, zonder gebrek was. Toch bleef Hij liefhebben. Geen scherpe opmerking terug richting omstanders.
En zelfs de rovers, die samen met Hem gekruisigd waren, bespotten Hem op dezelfde manier. Matth. 27:44 Daar wordt precies hetzelfde woord gezamenlijk kruisigen gebruikt, dat ook in Romeinen 6:6 staat!
We lezen dat er drie uur lang duisternis over heel het land kwam. Dit wordt door Mattheüs, Marcus en Lucas bevestigd. Ook buiten de Schrift is daarover getuigd. Het is bekend. Tijdens deze drie uur, daar mogen wij van overtuigd zijn, werd Hij tot zonde gemaakt.
Ook hier komt het getal vijf naar voren, op een bijzondere manier.
Hij was de vervulling van de offers die in de Thora voorgeschreven waren. Daar waren drie offers die een aangename geur voor Ieue waren: het brandoffer, het graanoffer en het dankoffer Lev. 1-3 en twee offers die géén aangename geur voor Ieue waren: zondoffer en schuldoffer. Lev. 4-5De eerste groep (de drie offers) is van toepassing op de eerste drie uren die Hij aan het kruis hing.
In de eerste drie uren kwam vooral Zijn gehoorzaamheid naar voren, Hij diende als slaaf, tot en met de dood van het kruis. Fil. 2:8 Hij verootmoedigde Zichzelf. Dat was een aangename geur voor God, Zijn Vader.
Tijdens de tweede drie uren was duisternis dominant. Het Hebreeuwse woord voor duisternis betekent: terughouden. Het licht werd teruggehouden over het land, omdat Hij daar hing, de zondeloze Zoon. Hij werd tot zonde gemaakt. 2Kor. 5:21 Het zondoffer in Leviticus 4 bracht geen aangename geur voor Ieue. Hij nam de zonde op Zich – de zonde van de wereld, van al de schepselen, op Hem gelegd.
Na deze donkere uren, waarin niets mis ging, riep Hij de woorden van Psalm 22:1 uit:
| Mijn God (Hebreeuws: Al), Mijn God (Al), waartoe U Mij verlaten hebt! | Eig.Vert. |
In Psalm 22:2 wordt daaraan toegevoegd:
| ver van Mijn redding, van de woorden van Mijn brullen | Eig.Vert. |
In deze drie donkere uren kwam voor de Zoon nog geen redding, geen verlossing. Hij moest tot het einde toe lijden aan het kruis. Hij werd tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem. Het ging om Gods gerechtigheid.Dát wordt in het evangelie van God onthuld!
Daarna, toen dat gedaan was, kon Hij zuchten: “Het is volbracht!” In die woorden klinkt Psalm 22:32 : ‘Want Hij heeft het gedaan!’Omdat dat grote werk gedaan is en Hij nu opgewekt en verheerlijkt aan de rechter(hand) van Vader is, daarom is onze redding, roeping, rechtvaardiging, verzoening en wandel: genade.