Drie dagen geven het karakter weer over de geschiedenis van de mensheid vanaf het begin tot de voltooiing. Deze drie dagen onderscheiden zich van elkaar en hebben ook verschillende namen die het karakter ervan aangeven. Deze namen zijn: De dag van mensen, de dag van de Heer (Jahweh) en de dag van God. De dag van mensen is tot nog toe de enige dag die wij kennen, maar haar einde nadert snel. In het laatste bijbel boek, ‘de Openbaring van Jezus Christus’, is de dag van mensen al afgesloten en is de volgende dag aangebroken, de dag van de Heer, of zoals hierboven genoemd: de dag van Jahweh. Jahweh of IEUE is God met het accent op de tijd, terwijl de dag van God het accent legt op God als Plaatser. Alles wat wordt beschreven in het eerste deel van deze openbaring, vindt plaats in de dag van de Heer. Wanneer het gedeelte over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde begint, verandert het in de dag van God.
Wanneer wij ons eens zouden afvragen of de ‘dag van mensen’ een succes was en succesvol eindigt, dan zouden we tot de conclusie moeten komen, dat dit niet het geval is, als we tenminste eerlijk zijn hierover. Het was treurig genoeg een groot fiasco en zal volgens de onthulling in laatste bijbel boek eindigen in een volledig faillissement van alle menselijke prestaties. Van het goede begin, in de hof van Eden, waar de eerste mensen die God had geschapen in geweldige gezondheid en heerlijkheid leefden, is dit tijdperk verworden tot een dag waarin de dood heerschappij voert. Met de dood trad ook zonde binnen en met zonde vijandschap. Vijandschap tussen mensen onderling en tussen mensen en God. De mens leerde het verschil tussen goed en kwaad, maar kon het goede niet meer ononderbroken voortbrengen, alleen maar het kwade. De dag van de mensen heeft het karakter ‘van kwaad tot erger’. Wanneer de dag van de Heer aanbreekt, wordt alles wat bij de dag van de mensen behoort, vernietigd. Zo staat het beschreven in de Openbaring van Jezus Christus, het laatste boek in de Bijbel.
De uitdrukking ‘dag van mensen’ wordt door de apostel Paulus genoemd. Hij zegt in zijn eerste brief aan de Corinthiërs (1Cor 4:2), dat het voor hem van het minste belang is of hij wordt beoordeeld door hen, de Corinthiërs, of door ‘de dag van mensen’. In de meeste vertalingen van de bijbel is de uitdrukking ‘dag van mensen’, niet als zodanig vertaald. Dit begrip komt alleen op deze tekstplaats voor. Het lijkt wel of de apostel onverschillig is, over wat de dag van de mensen over hem zou kunnen oordelen. De principes en praktijken die in dit tijdperk van de mensen gelden en de daarbij horende motieven en methoden, zijn zo anders dan de apostel’s doelstellingen in zijn leven, dat hij geen enkele moeite doet om zich daaraan te houden. Het algemene principe in deze drie dagen is verhoging of verheerlijking. Over de dag van de Heer schrijft de profeet Johannes: ‘de Heer alleen zal worden verheerlijkt in die dag’. Zo is het ook met de twee andere ‘dagen’. In de huidige dag van de mens streeft hij er naar om zichzelf te verhogen, terwijl God de hoogste plaats zal hebben in de ‘dag van God’.
Gijs Bernouw