| En het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (letterlijk: ‘getent’ – als tent gewoond) en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid. | Eig.Vert. |
Het wonder gebeurde en Johannes was ooggetuige. Lang geleden was aan de eerste mensen gezegd, dat het zaad [nageslacht] van de vrouw de slang de kop zou verwonden, en dat het zaad [nageslacht] van de slang de hiel van haar zaad zou verwonden.
Wij weten niet wat deze profetie bij Adam en Eva aan emoties losmaakte. Ongetwijfeld hebben zij die gehad.
Pas na duizenden jaren kreeg onder meer Johannes de Messias Jezus te zien, het beloofde Zaad.
Veel profetie werd vervuld toen Hij op aarde kwam en rondwandelde. Zijn in de Schrift beschreven dienstwerk duurde waarschijnlijk slechts 3 tot 3,5 jaar.
In deze periode zagen Johannes en anderen Zijn heerlijkheid door de wonderen die Hij verrichtte, en vooral door de woorden die Hij sprak. Deze heerlijkheid was beperkt.
De oude profeet had immers gezegd:
| Hij heeft geen gestalte of eer, dat wij Hem opmerken; en geen verschijning, die Hem aantrekkelijk voor ons maakt |
Eig.Vert. |
Hij werd veracht – aan de buitenkant was weinig aan Hem te zien dat Hem bijzonder maakte. Wat Hij deed en sprak was voor degenen die geloofden uniek. Hun harten klopten sneller, ze wisten het gewoon: dit is dé beloofde Dienstknecht, Messias, Profeet van Ieue [Ik ben]!
Wanneer was dan de heerlijkheid te zien waar Johannes van spreekt? Als het niet vóór Zijn dood was, dan daarna!
In de korte tijd, de 40 dagen na Zijn opstanding uit de dood, ging Hij met hen om en sprak veel over dat, wat het koninkrijk aangaat. Toen hebben ze Zijn heerlijkheid gezien. Dat neemt vanzelfsprekend niet weg, dat Hij met Zijn dood Vader verheerlijkte. Maar Hij werd opgewekt door de heerlijkheid van de Vader; Rom. 6:4 de grote heerlijkheid van de Zoon brak aan. Daarvan hebben de apostelen het nodige gezien.